Energetyka wiatrowa w Polsce
Według Komisji Europejskiej udział energii odnawialnej w całkowitym bilansie energetycznym każdego państwa UE, a więc i Polski, powinien wynieść 15 % w roku 2020 i 20 % w roku 2030. Dla Polski, która produkuje około 91% energii elektrycznej z węgla, będzie to trudne zadanie. Energetyka wiatrowa w Polsce.
Energetyka wiatrowa istnieje w Polsce od 20 lat. Pierwszą turbinę postawiono w 1991 roku w Lisewie (farma wiatrowa Lisewo) nieopodal Elektrowni Wodnej Żarnowiec, a pierwsza farma, o mocy zaledwie 650 kW, powstała w 1999 roku w Cisinie pod Darłowem. Dwa lata później w Barzowicach (województwo zachodniopomorskie) rozpoczęła pracę „prawdziwa” farma o mocy 5MW (Kwiecień 2001). Składała się ona z sześciu siłowni o łącznej mocy 5MW, co dla Polski uznaje się za wartość minimalną dla wiatrowych farm o przemysłowej skali. Od tego czasu moc instalacji wiatrowych w Polsce zwiększyła się ponad 270 razy.
Nasycenie elektrowniami wiatrowymi w Polsce należy do najniższych w Europie. Barierami w rozwoju energetyki wiatrowej w Polsce są min. wymogi związane z ochroną środowiska , zły stan sieci przesyłowej i dystrybucji oraz przewlekłość procedur. Niewielka jest też u nas „wietrzność” – średnia prędkość wiatrów w Polsce wynosi zaledwie 2,8 m/s w porze letniej i 3,8 m/s zimą, a do wykorzystania nadaj się wiatr wiejący z prędkością od 4 do 25 m/s. Taka sama elektrownia wybudowana Danii dostarczy 100kW, a postawiona w rejonie Szczecina dostarczy tylko 17,3 kW.